திருவெம்பாவை பெண் போட்ட நிபந்தனை

திருவெம்பாவை பெண் போட்ட நிபந்தனை 

பாவை நோன்பு நோற்பது நல்ல கணவனை அடையவும், நல்ல மழை பொழிய வேண்டும் என்பதற்காகவும்தான். தன்னை ஒரு பெண்ணாக உருவகப்படுத்திக் கொண்ட  மாணிக்கவாசகர், தனக்கு எப்படிப்பட்ட கணவன் வேண்டும் என்று இறைவனிடம் நிபந்தனை விதிக்கிறார்.

இப்போது பரவலாக ஒரு பேச்சு என்னவென்றால் பெண்கள் திருமணத்திற்கு நிறைய கண்டீஷன்கள் போடுகிறார்கள் என்பது. ஆனால் நம் நாட்டில் அந்தக் காலத்திலேயே நிபந்தனை விதித்து திருமணம் செய்து கொண்ட பெண்களை நாம் குமார சம்பவத்திலும், மகாபாரதத்திலும் பார்த்திருக்கிறோம்.

இங்கே திருவெம்பாவை பெண் என்ன நிபந்தனை விதிக்கிறாள்? மணமகளை கைபிடித்து இன்னொருவன் கையில் ஒப்படைக்கும் தாரை வார்த்தல், அல்லது கைத்தலம் தருதல் என்னும் சடங்கினை நினைத்தால் அவளுக்கு அச்சமாக இருக்கிறதாம். வார்த்தையை கவனியுங்கள் 'உன் கையில் பிள்ளை உனக்கே அடைக்கலம் என்னும் அங்கம் பழம் சொற் புதுக்கும் எம் அச்சத்தால்.." என்கிறாள். நல்ல கணவனை அடைய வேண்டும் என்று நோன்பிருக்கும் பெண் திருமணத்தை நினைத்து அச்சப்படுவாளா? என்னும் கேள்வி இங்கே வருகிறது. என்னுடைய பெண்ணை உன்னிடம் ஒப்படைக்கிறேன் என்று தாரை வார்த்து கொடுப்பதை ஏன் பழம் சொல் என்கிறார்? ஏனென்றால் காலம் காலமாக இதைச் செய்து கொண்டிருக்கிறோம். மேலும் மிகவும் பழமையான வேத மந்திரங்களை ஓதித்தான்  திருமண சடங்குகளைச் செய்வது பழக்கம்.
அதனால்தான் அந்த சொற்களை கேட்கும் பொழுது அவளுக்கு அச்சம் வருகிறது.  ஒரு சிவ பக்தனின் தோள்களைத்தான் நான் தழுவிக்கொள்வேன், சிவ பக்தனுக்கே அடிமையாக சேவை செய்வேன். இந்த பரிசை மட்டும் எனக்கு அளித்து விடுவதாக நீ உறுதி கூறினால் சூரியன் எங்கே உதித்தாலும் எனக்கு கவலை இல்லை. என்று தீர்மானமாக கடவுளிடம் வரம் கேட்கும் அந்தப் பெண்ணின் பக்தியும், திடமும், உறுதியும் என்னை வியக்க வைக்கும். 

உன் கையிற் பிள்ளை  உனக்கே அடைக்கலாமென்(று)
அங்கப் பழஞ் சொல் புதுக்கும் எம் அச்சத்தால்
எங்கள் பெருமான் உனக்கொன்றுரைப்போம்  கேள்
எம்கொங்கை நின்னபரல்லாதார் தோள் சேரற்க
எங்கை உனக்கல்லா தெப்பணியும் செய்யற்க
கங்குல்  பகலென்கண் மற்றொன்றும் காணற்க
இங்கிப்பரிசே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல்
எங்கெழிலென் ஞாயிறு எமக்கேலோ ரெம்பாவாய்