ஒன்றைப் படித்தேன், ஒன்றை ரசித்தேன்.

ஒன்றைப் படித்தேன், ஒன்றை ரசித்தேன்.

அதெல்லாம் ஒரு காலம், தீபாவளி என்றால் புத்தாடை, பட்டாசு, பட்சணங்கள், இதோடு தீபாவளி மலர்களும் இடம் பிடித்த காலம். தீபாவளி மலர்கள் விலை அதிகம் என்பதால் வீட்டில் வாங்க மாட்டார்கள். யார் வாங்குகிறார்களோ அவர்கள் வீடுகளில் அதைப் பார்க்கும் பொழுதே கை துறுதுறுக்கும். அவர்களோ அதை தொட விட மாட்டார்கள். அவர்கள் கவனிக்காத பொழுது, நைசாக புரட்டி விட்டு கீழே வைத்து விட வேண்டும். அவர்கள் வீட்டில் எல்லோரும் படித்த பிறகுதான் படிக்க கொடுப்பார்கள். சில சமயங்களில் ஒரு மாதம் கூட ஆகி விடும்.

கனமான, பெரிதான அந்த புத்தகத்தை கையில் வைத்துக் கொண்டு படிப்பது கொஞ்சம் கஷ்டம்தான். கல்கி, ஆனந்த விகடன், கலைமகள், அமுத சுரபி போன்ற பத்திரிகைகள் தீபாவளி மலர் வெளியிடுவார்கள். எல்லாம் கிட்டத்தட்ட ஒரே பாணியில்தான் இருக்கும். முதலில் சங்கராச்சாரியாரின் படம்,மற்றும் அவரின் உரை கண்டிப்பாக கல்கி தீபாவளி மலரில் இடம் பெறும். பிறகு ரா.கணபதி, சுகி.சிவம் போன்றவர்களின் ஆன்மீக கட்டுரைகள். ஸ்வாமி படங்கள், அதை தொடர்ந்து கவிதை, பின்னர் பிரபல எழுத்தாளர்களின் கதைகள் இடம் பெறும்.

அந்தக் காலத்தில் சில்பி அவர்கள் வரைந்த தெய்வ உருவங்களில் பங்காரு காமாட்சியும், சிக்கல் சிங்காரவேலனும் பலர் வீடுகளில் படங்களாக சட்டமிடப்பட்டு பூஜையறையில் இடம் பெற்றிருந்தன. ஒரு காலத்தில் முழு பக்கத்தை ஆக்கிரமித்த சில்பி அவர்களின் ஓவியங்கள் மொத்தமாக ஒரே பக்கத்தில் இடம் பெற்றிருக்கின்றன. சில்பி அவர்களை நினைவு கூர்ந்திருப்பவர் தற்கால ஓவியர் பத்மவாசன்.

1998ஆம் வரும் ஏதோ ஒரு பத்திரிகை(தினமலர் என்று நினைவு) அவர்களுடைய தீபாவளி மலரில் பரிசு கூப்பன் ஒன்றை இணைத்து அதை நிரப்பி அனுப்புகிறவர்களுக்கு லட்ச ரூபாய் பரிசு என்று அறிவிக்க, அதை தொடர்ந்து வேறு சில பத்திரிகைகளும் இப்படி பரிசுகளை அறிவித்தன. கடைசியில் இப்படி பரிசுகள் வழங்கக்கூடாது என்று ஹை கோர்ட் தடை உத்தரவு போட்டது. அந்த பரிசு தொகைக்காக நிறைய பேர்கள் தீபாவளி மலர்களை முன் கூட்டியே புக் பண்ணினார்கள்.

பல வருடங்களுக்குப் பிறகு 2019ஆம் வருட ஆனந்த விகடன் தீபாவளி மலர்
வாங்கினேன். நிறைய மாற்றங்கள். முதலில் சைஸ்! பழைய ஆ.வி. போல அத்தனை பெரிதாக இல்லை. உள்ளடக்கத்திலும் நிறைய வேறுபாடு. கதைகள் மொத்தம் மூன்றுதான், அவையும் பிரபலமானவர்கள் எழுதியது இல்லை. ஆனால் நன்றாக இருக்கின்றன. நிறைய நேர்காணல்கள்.

கவிஞர் யுகபாரதியின் பேட்டியில்,"பழைய படங்களில் தத்துவ பாடல்கள், நகைச்சுவை பாடல்கள் என்று நிறைய வகைகள் இருக்கும். இன்றைய சினிமாவில் அந்த மாதிரி சவால்கள் இல்லை என்று நினைக்கிறீர்களா?" என்ற கேள்விக்கு, " இன்றைக்கு மனோ நிலையில் நிறைய மாற்றங்கள், அன்றைக்கு மாதிரி இல்லை என்று நினைப்பதே சமூகத்துக்கு விரோதமானது. தேவைகளும், ஆசைகளும் சூழலுக்கேற்ப மாறிக்கொண்டே இருக்கின்றன.  சமூகத்தின் புறக்காரணிகள் என்னவோ அவைதான் சினிமாவில் கான்பிக்கப் படுகின்றன. சமூகமே அப்படி இல்லை, பாடலில் ஏன் இல்லை என்று யோசிக்க வேண்டாம்" என்று கூறியிருக்கிறார். பத்திரிகைகளும் இதற்கு விலக்கு இல்லை என்றுதான் தோன்றுகிறது.

அடுத்து நான் படித்தது துக்ளக்கின் பொன் விழா ஆண்டு சிறப்பு மலர். இதை துக்ளக்கின் பொன் விழா ஆண்டு சிறப்பு மலர் என்பதை விட, சோ நினைவு மலர் என்று கூறுவது பொருத்தமாக இருக்கும்.  அட்டை டு அட்டை சோ தான்.
வேளுக்குடி கிருஷ்ணன், ஸ்டாலின், ஜி.கே.வாசன், லேனா தமிழ்வாணன், எஸ்.பி.முத்துராமன் போன்ற  பல்துறை பிரமுகர்கள் சோவை பாராட்டி எழுதியிருக்கும் கட்டுரைகள், இந்திராகாந்தி படுகொலை, பார்பரி மஸ்ஜித் இடிப்பு போன்ற சம்பவங்களை குறித்து துக்ளக்கில் வெளிவந்த தலையங்கம், சுவாரஸ்யமான  கேள்வி பதில்கள், அவரது ஆன்மீக கட்டுரைகள் துக்ளக்கில் பணியாற்றியவர்களின் அனுபவங்கள் போன்றவை தொகுத்து தரப்பட்டிருக்கின்றன.

துக்ளக்கில் வெளியான சினிமா விமரிசனங்களில் ஒன்றிரெண்டை வெளியிட்டிருக்கலாமோ?  துக்ளக்கில் ஒரு சினிமாவுக்கு விமர்சனம் எழுதுவதோடு அதன் இயக்குனரிடமும் பதில் வாங்கிப் போடுவார்கள். பெரும்பாலானவர்கள் அதை சரியான விதத்தில் எடுத்துக் கொள்ளாததால் நிறுத்தி விட்டார்கள். அவள் ஒரு தொடர்கதை பட விமர்சனத்திற்காக கே.பாலச்சந்தருக்கும், சோவுக்கும் நடந்த விவாதம் இன்னும் நினைவில் இருக்கிறது.

ஜெயலலிதாவிற்கு சோ நல்ல நண்பர் என்பது தெரியும். கருணாநிதிக்கும் அவர் சிறந்த நண்பர் என்று பலரும் கூறியிருப்பது ஆச்சர்யமாகத்தான் இருக்கிறது. பி. சிதம்பரத்தின் அறிவையும், சட்ட ஞானத்தையும் சிலாகித்து எழுதிய சோ அவருடைய வெற்றி இந்தியாவின் முன்னேற்றத்திற்கு பயன்படும் என்றும் கூறியிருக்கிறார். இப்போது இருந்திருந்தால் என்ன சொல்லியிருப்பாரோ? ராஜீவ் காந்தி நல்லது செய்ய வேண்டும் என்று நினைக்கிறார். பேசும் பொழுது அதிகாரத்திமிரோ, ஆணவமோ கொஞ்சம் கூட இல்லை என்றும் கூறியிருக்கிறார்.

அதிவீரராமபாண்டியர் கூறிய "மந்திரிக்கு அழகு வரும் பொருள் உரைத்தல்' வள்ளுவர் கூறியது" என்று அனந்தநாயகியும், "இல்லை ஒளவையார் கூறியது" என்று கருணாநிதியும் சட்டசபையில் சண்டை போட்டுக் கொண்டதை, சட்டசபையில் தமிழ் விளையாடுகிறது என்று அவர் கிண்டல் செய்திருப்பது அவருக்கே உரியது.

மற்றவர்களை மட்டுமல்ல தன்னையே கேலி செய்து கொண்டு கார்ட்டூன் 

தி.மு.க. திருந்தவே இல்லை

இன்று கமல், அன்று சிவாஜி 

 துக்ளக்கின் முதல் இதழ் வெளியானவுடன் அதற்கு கடிதம் எழுதிய வாசகர்களுள் நம் எங்கள் பிளாக் ஆசிரியர் திரு. கௌதமனும் ஒருவர். சோவை கிண்டலடித்து அவர் எழுதியிருந்த கடிதம் பிரசுரமாகியிருக்கிறது. ஒரு சரித்திர புத்தகத்தில் இடம் பிடித்து விட்டார். மொத்தத்தில் சுவாரஸ்யம்!