சொல்லாமல் விட்டவை ....

சொல்லாமல் விட்டவை ....

பெங்களூரை பெண்களூர் என்று குறிப்பிடுவதைக்க குறித்து கீதா அக்கா எழுதியிருந்தார். எனக்குத் தெரிந்து பத்திரிகையாசிரியர் சாவி ஒரு முறை பெங்களூர் சிறப்பிதழ் என்று சாவி பத்திரிகையில் வெளியிட்டார். அதில் ஒருவர் (ரவிச்சந்திரன் என்று நினைவு) பெண்களூர் என்று ஒரு கவிதை எழுதியிருந்தார். 

பத்தினித்தனத்தைக் காட்ட 

பஸ்ஸைத் தேர்ந்தெடுக்கும் *மதராஸ்தனம் 

இங்கில்லை .....

......

ஜெயநகர் பெரிய இடத்துப் பெண்கள் 

புஷ்பவதி ஆனதுமே 

புருஷன் கிடைத்து போய் விடுகிறார்கள்

........

எத்தனை அழகான யாரோ மனைவிகள்?

அடுத்தவன் பெண்டாட்டியை ரசிப்பதிதில் 

அலாதி சுகம் என்று சொன்ன 

தி.ஜானகிராமன் ஞானி !

என்றெல்லாம் வரும். அதை வைத்துதான் அவர் பெண்களூர் என்று எழுதுகிறார் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன். 

* அப்போது சென்னை ஆகவில்லை மதராஸ்தான் 

*********************************************************************************

மேகத்துக்கு பெயர் உண்டா என்று ஏன்ஜெல் கேட்டிருந்தார். ஒவ்வொரு விதமான மேகத்திற்கும் ஒவ்வொரு பெயர் உண்டு. போன்விடா க்விஸ் கான்டெஸ்ட்டில் கூட இதை கேட்டிருக்கிறார்கள். 

அதே கேள்வியை கூகுள் ஆண்டியிடம் கேட்டதில் படத்தோடு விளக்கினார். அதே போல காற்றிற்கு கூட வெவ்வேறு பெயர்கள் இருப்பதாக முக நூலில் நண்பர் ஒருவர் பகிர்ந்திருந்தார். உதாரணமாக தெற்கிலிருந்து வீசும் காற்று தென்றல், வடக்கிலிருந்து வீசும் காற்று வாடை, இப்படி. இதைப் பற்றி துரை செல்வராஜூ சாருக்குத் தெரிந்திருக்கலாம். 

*********************************************************************************

யூ டியூப்பில் ராதா ரவியின் நேர்காணல் பார்த்தேன். அவர் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்த பொழுது நாடகத்தில் சிறப்பாக நடித்ததற்காக முதல் பரிசு அவருக்கு கிடைத்ததாம். பரிசு வழங்கியது எம்.ஜி.ஆர். மாணவர்கள் எல்லோரும் "இது யார் என்று தெரிகிறதா?" என்று கூச்சலிட, இவர் எம்.ஜி.ஆரிடம் "நான் ராதா ரவி, எம்.ஆர்.ராதாவின் மகன்" என்றதும் அவர் இவரை தட்டிக் கொடுத்தாராம். வேறு ஒரு விழாவில் ராதா ரவிக்கு எம்.ஜி.ஆர். மோதிரம் அணிவித்து அவர் கையை பத்து நிமிடங்கள் பிடித்துக்  கொண்டிருந்தாராம். "இன்னும் பத்து நிமிடங்கள் அவர் என் கையை பிடித்துக் கொண்டிருந்தால் நான் அ.தி.மு.க.வில் சேர்ந்திருப்பேன். நான் அப்போது தி.மு.க.வில் இருந்தேன், எம்.ஜி.ஆரை சுட்டவன் மகன் என்ற விஷயங்கள் இருந்தன, இருந்தாலும் என்னுடைய அந்த உணர்வை மறுக்க முடியாது"  சிலபேருக்கு இந்த மாதிரி வசீகரமும்,ஆளுமையும் இருக்கும். எம்.ஜி.ராமச்சந்திரனுக்கு இருந்த அந்த கரிஷ்மா அயோத்தி ராமனுக்கும் இருந்து, அங்கதனை தன் தகப்பனை கொன்றவனுக்கு சேவை புரிய வைத்ததோ? (இது ஜி.எம்.பி. ஐயாவின் 'அங்கதன்' என்னும் படைப்பில் 

அப்பாத்துரையின் கேள்விக்கானது. 

*********************************************************************************

"புராண உபன்யாசங்கள் புரிகிறவர்கள் பணத்தில் கறாராக இருப்பதை  சிலர் விமரிசிக்கிறார்களே?" என்ற என் கேள்விக்கு, பணத்தின்  நிலையாமையை  பற்றி உபதேசம் செய்கிறவர்கள் பணத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் பொழுது கேள்வி எழும்புவதை தவிர்க்க முடியாது என்று பதிலளித்திருந்தனர். ஆனால் என்னைப் பொறுத்தவரை  புராண பிரவசனங்களை செய்கிறவர்கள் பணத்தில் குறியாக இருப்பதில் 

தவறு இல்லை. ஏனென்றால் அவர்களுக்கும் ஒரு குடும்பம் இருக்கிறது. 

நாம் படிக்காத விஷயங்களை நமக்காக படித்து நமக்கு எடுத்துச் சொல்பவர்கள் வறுமையில் வாட வேண்டும் என்று நினைப்பது எந்த விதத்தில் நியாயம்? உண்மையில் அப்படிப்பட்டவர்களை போஷிக்க வேண்டியது நம்முடைய கடமை. நாம் அதை செய்யத் தவறியதால்தான் பல கலைகள் அழிந்து விட்டன. என்னுடைய வாதத்திற்கு வலு சேர்க்க முக்கூர் லட்சுமி நரசிம்மாச்சாரியார் அவர்களின் 'குறையொன்றும் இல்லை' புத்தகத்தில் 

ஒரு சான்று கிடைத்தது. 

ஒரு பெரிய யஜ்ஞம் நடக்கிறது. தக்ஷிணை இல்லாமல் யஜ்ஞம் நடக்கிறது. அப்போது அந்த யஜ்ஞத்துக்குப் பெருமை உண்டா என்று கேட்டால் யஜ்ஞமே கெட்டுப் போய் விடுகிறது என்றார் நாரதர்.  

ஒரு யஜ்ஞம் நடக்கிறது ஒரு கிராமத்திலே என்றால், அந்த கிராமத்திலே போய் வேத வித்துக்களையெல்லாம் பிரார்த்திக்க வேண்டுமாம்."நீங்களெல்லாம் வந்து யஜ்ஞம் நடத்தி வைக்க வேண்டும். ஒரு மண்டலமோ, ஒரு மாதமோ  இருந்து நடத்தி வைக்க வேண்டும்". 

உடனே அந்த வேத வித்துக்கள் என்ன கேட்கிறார்கள்?

"மங்களமான நிறைந்த தக்ஷிணை உண்டா யஜ்ஞத்துக்கு?"

உடனே இவர்களெல்லாம் "தக்ஷிணையா..? யஜ்ஞம் முடிந்த  பிற்பாடு என்ன ? இப்போதே தருகிறோம் கொஞ்சம்"  என்று யஜ்ஞத்துக்கு முன்பாகவே கொஞ்சம் தக்ஷிணையை கொடுத்து விடுவார்களாம். 

உபன்யாசங்களும் ஒரு விதமான யஜ்ஞம்தான் அதில் இரண்டு யஜ்ஞங்கள் இருக்கின்றன. ஒன்று கீர்த்தன யஜ்ஞம்(சொல்வது), மற்றது சிரவண யஜ்ஞம் (கேட்பது) . 

நான் யஜ்ஞம்தான், ஆனால் நான் எப்போது பிரகாசிக்கிறேன் என்றால் தக்ஷணையோடு சேரும்பொழுது பிரகாசிக்கிறேன் என்றான் பரமாத்மா. 

ஆகையினாலே விஷ்ணு இல்லாமல் யஜ்ஞம் கிடையாது. யஜ்ஞம் சிறக்க வேண்டுமானால் தக்ஷிணையுடன் சேர்ந்துதான் பிரகாசிக்கும்.   

*********************************************************************************