OCT.31

OCT.31 

இரும்பு பெண்ணாக விளங்கிய இந்திரா காந்தியை அவருடைய காவலர்களில் ஒருவனே சுட்டுக் கொன்ற நாள் Oct.31. அந்த நிகழ்ச்சி நடந்த அன்று நாங்கள் பம்பாயில்(அப்போது மும்பை ஆகவில்லை) இருந்தோம். எங்கள் தலை தீபாவளி முடிந்து, என் கணவர் மஸ்கட் திரும்பும் முன் பம்பாயில் இருந்த என் பெரிய நாத்தனாரின் இரண்டாவது மகனின் திருமண நிச்சயதார்த்தத்தில் கலந்து கொண்டு ஊர் திரும்புவதாக திட்டம். 

அக்டோபர் 31 அன்று பாந்திராவில் வசித்துக் கொண்டிருந்த எங்கள் நாத்தனாரோடு நானும் என் கணவரும் செம்பூரில் அவர்களுக்குத்  தெரிந்த ஒரு பொற்கொல்லர் கடைக்கு சில நகைகள் ஆர்டர் கொடுப்பதற்காகச் சென்றோம். அவர் நம் ஊர் பொற் கொல்லர்களைப் போல இல்லாமல் பாண்ட், ஷர்ட் அணிந்து கொண்டு, ஷர்டை டக் இன் செய்து கொண்டு மிடுக்காக இருந்தார். ஒரு ஜோடி வைர தோடுகளை எடுத்துக் காட்டி, அவை நடிகை சாந்தி கிருஷ்ணாவிற்காக செய்யப் பட்டவை என்று மலையாளத்தில் நனைந்த தமிழில் கூறினார்.  

நாங்கள் செம்பூர் மார்க்கெட்டில் இருந்த பொழுதுதான் இந்திரா காந்தி சுடப்பட்ட செய்தி கிடைத்தது. ஷாப்பிங்கை அவசரமாக முடித்துக் கொண்டு, வீடு திரும்பினோம். ஆனால், மார்க்கெட்டிலோ, வரும் வழியிலோ எங்கும் எந்த அசம்பாவிதமும் இல்லை. கடைகள் கூட அவசர அவசரமாக மூடப்படவில்லை. ஆனால் அலுவலகங்களுக்குச் சென்றிருந்தவர்கள் மதியமே வீடு திரும்பி விட்டார்கள். இரண்டு நாட்கள் தொலைக்காட்சி பெட்டியே கதி என்று இருந்தோம். 

'மா குரு தன ஜன யவ்வன கர்வம் 

ஹரதி நிமேஷா கால சர்வம்' 

(உன்னுடைய உடைமைகள், நண்பர்கள் குறித்தோ, இளமை குறித்தோ கர்வம் கொள்ளாதே, இவை அனைத்தும் காலன் நினைத்தால் ஒரு நொடியில் நிர்மூலமாகிவிடும் ..)

என்னும் பஜ கோவிந்த வரிகளை நான் முழுமையாக உணர்ந்த தருணம் அது.